Αποτελεσματική ανοσογονικότητα του εμβολίου κατά του HPV σε κορίτσια που πάσχουν από αυτοάνοσες ρευματολογικές παθήσεις

hpvΕίναι γνωστό ότι οι γυναίκες που διαγνώστηκαν με ρευματολογικό νόσημα στην παιδική ηλικία, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο παθολογικής κυτταρολογικής εξέτασης του τραχηλικού επιχρίσματος και ως εκ τούτου δυνητικά διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Ο εμβολιασμός κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) αποδείχθηκε επιτυχής σε παιδιατρικούς ασθενείς με ρευματολογικά νοσήματα, η πλειοψηφία των οποίων ελάμβανε σημαντική ανοσοκατασταλτική αγωγή. Τα νεώτερα αυτά δεδομένα ανακοινώθηκαν στα πλαίσια του 29ου ετήσιου συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας (ESPID). Ομάδα ερευνητών από το Παιδιατρικό Ινστιτούτο Έρευνας Murdoch του Πανεπιστήμιου της Μελβούρνης, αξιολόγησε την ανοσογονικότητα του τετραδύναμου εμβολίου κατά του HPV (ορότυποι 6, 11, 16 και 18 [Gardasil]). Το εμβόλιο χορηγήθηκε σε 3 δόσεις σε 36 παιδιατρικούς ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων 28 παιδιών τα οποία λάμβαναν ισχυρή ανοσοτροποποποιητική αγωγή. Ο τίτλος των αντισωμάτων προσδιορίστηκε από 0, 9 έως 23 μέρες και 2 μήνες μετά την τελευταία δόση.

Το επίπεδο της ανοσοκαταστολής κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού ταξινομήθηκε ανάλογα με τη βαρύτητα της φαρμακευτικής αγωγής στις παρακάτω κατηγορίες:

• Επίπεδο Ι: καμία φαρμακευτική αγωγή, ήμηστεροειδή αντιφλεγμονώδηφάρμακα (ΜΣΑΦ)
• Επίπεδο ΙΙ: κορτικοστεροειδή
• Επίπεδο ΙΙΙ: μεθοτρεξάτη, αζαθειοπρίνη, κυκλοσπορίνη
• Επίπεδο IV: etanercept ή infliximab

hph2Σε σύνολο 36 ασθενών, 28 έπασχαν από νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα (ΝΙΑ), 4 είχαν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, 2 είχαν νεανική δερματομυοσίτιδα, μια ασθενής έπασχε από σκληρόδερμα, και μια από σύνδρομο Sjogren. Σε ότι αφορά τη βαρύτητα της αγωγής 16% των ασθενών ανήκαν στο επίπεδο Ι, 8% στο επίπεδο ΙΙ, 44% στο επίπεδο ΙΙ, και 30% στο επίπεδο ΙV.

Ικανά επίπεδα ανοσιακής απάντησης στον ιό HPV τύπου 6, 11, 16, και 18, παρατηρήθηκε στο 97%, 100%, 100% και 100% των ασθενών, αντίστοιχα, ανεξαρτήτως της βαρύτητας της φαρμακευτικής αγωγής. Η μοναδική σημαντική ανεπιθύμητη ενέργεια που αναφέρθηκε, ήταν η εμφάνιση υποτροπής του βασικού νοσήματος σε μια ασθενή με ΝΙΑ μετά την Τρίτη δόση του εμβολίου.

H ερευνητική ομάδα της Μελβούρνης σχεδιάζει τη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση των συμμετεχόντων, προκειμένου να καθοριστεί εάν θα απαιτηθεί αναμνηστική δόση του εμβολίου.

Ενώ τα αποτελέσματα της μελέτης είναι πολύ ενθαρρυντικά ο αριθμός των ασθενών είναι τέτοιος που δεν επιτρέπει τη διαστρωμάτωση των αποτελεσμάτων με βάση τη διάγνωση, τη βαρύτητα της νόσου και τη βαρύτητα της αγωγής. Παρ’ όλα αυτά, με βάση τις μελέτες φάσης ΙΙΙ για το συγκεκριμένο σκεύασμα, σε ασθενείς με αυτοάνοσο νόσημα σε ύφεση, η χορήγηση του εμβολίου θεωρείται ασφαλής.
Περισσότερο διαφωτιστική αναμένεται η ανοικτή προοπτική μελέτη που διεξάγεται από το Πανεπιστήμιο του Cleveland στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα αποτελέσματα της οποίας πρόκειται να δημοσιευτούν εντός του επομένου εξαμήνου (www.ClinicalTrials.gov identifier: NCT00573651).