Επιστροφή στα έδρανα και COVID-19- ρόλος των σχολικών μονάδων

Μέχρι πρότεινος η επιστροφή στα θρανία αναμένεται από μικρούς και μεγάλους σαν μια όμορφη «νέα αρχή» κλείνοντας ξεκούραστα και με γλυκές αναμνήσεις τις θερινές διακοπές. Ο φετινός Σεπτέμβρης μας βρίσκει όλους αλλαγμένους και με πολλές σκέψεις για το τι θα μας επιφυλάξει η τωρινή σχολική χρονιά. Οι προκλήσεις είναι για όλες τις οικογένειες πολλές και σε πολλαπλά επίπεδα όταν αναλογιστούμε τις επιπτώσεις στην ατομική και οικογενειακή υγεία, την παραγωγικότητα στην εργασία και από την άλλη πλευρά την ακαδημαϊκή, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών μας. Οι γονείς προστρέχουν σε κάθε μέσο και πηγή επικοινωνίας (των οποίων η αξιοπιστία συχνά δεν είναι ελεγμένη) προκειμένου να λάβουν διευκρινίσεις και απαντήσεις. Η αβεβαιότητα και ο φόβος επικρατούν.

Μελέτες προερχόμενες από τις ΗΠΑ προσπάθησαν να αναδείξουν τους προβληματισμούς και τις προθέσεις των γονέων καθώς και με ποίους τρόπους αναζητούν απαντήσεις στα ερωτήματά τους. Οι βασικές σκέψεις τους είναι: Ο φόβος από τη νόσο COVID-19 και τις πιθανές επιπλοκές της στα παιδιά (π.χ. πολυσυστηματικό φλεγμονώδες νόσημα) αφενός, και αφετέρου η εμπιστοσύνη στο εκπαιδευτικό σύστημα, και η δυνατότητα ορισμένων γονέων να παρέχουν κατ’οίκον διδασκαλία. Μια ακόμη παράμετρος πιθανώς σημαντική για τα ελλαδικά δεδομένα είναι η σύσταση της ελληνικής οικογένειας και συμμετοχή των παππούδων και γιαγιάδων στο μεγάλωμα και τη φροντίδα των παιδιών.

Το εκπαιδευτικό σύστημα υποστηριζόμενο από το υπουργείο Παιδείας οφείλει να “αφουγκραστεί” και να δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας και ενημέρωσης με τις οικογένειες παρέχοντας ένα “δίχτυ” ασφαλείας. Τα σχολεία ήταν, παραδοσιακά, ένα από τα κομβικά σημεία στα οποία προσέτρεχαν οι γονείς προκειμένου να λάβουν απαντήσεις σε ερωτήματα τους. Οι σχολικές αρχές θα πρέπει να βρίσκονται σε στενή και συνεχή συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς υγείας, κοινωνικής στήριξης και ενίσχυσης καθώς με την τοπική αυτοδιοίκηση, προκειμένου να υποστηρίξουν και να οδηγήσουν τους γονείς προς τη σωστές για εκείνους αποφάσεις. Η διασφάλιση της τήρησης των μέτρων υγιεινής, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και των υπολοίπων εργαζομένων στις σχολικές μονάδες αλλά πρωτίστως των ίδιων των παιδιών/μαθητών αποτελούν κορωνίδες της μάχης έναντι του νέου κορονοϊού. Τέλος σημαντική είναι και η ενεργός συμμετοχή των πρωτοβάθμιων δομών υγείας αλλά και της παιδιατρικής κοινότητας τόσο στην εκπαίδευση, όσο και την επιτυχή και εύκολα προσβάσιμη επικοινωνία για την υποστήριξη των οικογενειών, διασφαλίζοντας παράλληλα την παροχή και εφαρμογή των απαιτούμενων μέτρων προστασίας.

Με τη δημιουργία πλαισίου ασφάλειας και υποστήριξης το οποίο θα εξετάζει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά αλλά και συνάμα με μια πιο ολιστική ματιά, τα σχολεία θα μπορέσουν να διαδραματίσουν έναν ακόμη σημαντικό ρόλο στηρίζοντας ενεργά την κοινωνία σε μια πρωτόγνωρη περίοδο υγειονομικής, κοινωνικής και εν κατακλείδι ανθρωπιστικής κρίσης.